Protezy nakładowe to metoda wykorzystania uzębienia resztkowego w leczeniu protetycznym. Swoim kształtem, zasięgiem a także konstrukcją przypominają protezy tradycyjne, różnią się natomiast tym, że są wsparte na uzębieniu naturalnym pacjenta.

Wykorzystane mogą być zęby z żywą miazgą, gdzie konieczne jest jedynie skrócenie koron klinicznych, a także zęby przeleczone endodontycznie, które zostaną odpowiednio opracowane i zabezpieczone amalgamatem, cementem czy kopułą z metalu. Celem lepszej stabilizacji i retencji protezy, wykorzystywane również są elementy precyzyjne, umocowane zarówno za zębach własnych pacjenta, a także w płycie protezy. 

Do zalet protez nakładowych należy zaliczyć: ograniczenie zaników wyrostka zębodołowego poprzez możliwość dłuższego utrzymania uzębienia resztkowego, poprawę retencji uzupełnień ruchomych, ozębnowe przenoszenie sił żucia, względy ekonomiczne (w porównaniu do protez stałych), ułatwioną adaptację i wyższy komfort użytkowania, możliwość zmniejszenia płyty protezy, lepsza estetyka. Wady natomiast to: względy ekonomiczne (w porównaniu do protez całkowitych), bardziej skomplikowana procedura laboratoryjna, większe narażenia na próchnicę i choroby przyzębia, konieczność dokładniejszej higieny, częstsze wizyty kontrolne, częstsze naprawy i modyfikacje.

               
Protezy nakładowe są optymalnym rozwiązaniem dla pacjentów z uzębieniem resztkowym, gdyż obciążenia okluzyjno - artykulacyjne przenoszone są w tych protezach na podłoże kostne częściowo przez błonę śluzową i okostną a częściowo przez zęby i ozębną. Ten sposób przenoszenia obciążeń jest korzystniejszy dla zębów filarowych i podłoża śluzówkowo - kostnego. Uzębienie resztkowe jest szczególnie ważne z uwagi na zachowaną wrażliwość prioprioreceptorów w ozębnej, których zadanie polega na regulacji siły żucia, ochronie przed przeciążeniami zgryzowymi, a także odruchowym ustawianiu żuchwy w pozycji centralnej.    
     

Reasumując, uzębienie resztkowe może stanowić pełnowartościowe filary zakotwiczające i stabilizujące protezy ruchome typu overdenture, dlatego tak ważne jest ich zachowanie w jamie ustnej pacjenta, a ekstrakcje zębów powinny być zabiegiem ostatecznym.